Dünya Sendikalar Federasyonu (WFTU) 1945’te, 67 milyon işçiyi temsil eden delegelerin katılımıyla kuruldu. WFTU’nun Paris Kongresi metninde “savaş ve toplumsal adaletsizliklerden arınmış bir dünya isteyen, sendikalarda örgütlenmiş dünya emekçileri”nin sesi duyuluyordu.

Aynı yıl içinde kurulan Birleşmiş Milletler’de faşizme karşı zafer kazanılmasına rağmen, sömürgeleri altında tuttukları ülkelerdeki kurtuluş hareketlerini bastırmaya çalışan devletler vardı. Bu nedenle; Paris Kongresi tarafından kabul edilen ilk kararda, “WFTU’nun ve tüm ülkelerdeki sendikal hareketlerin temel görevlerinden biri, faşizmin hızla ve tamamen ortadan kaldırılması için mücadele etmektir. Dünya işçi sınıfı, bu güçlerin galip gelmemesini garanti altına almak için harekete geçmelidir” deniyordu.

1940’ların sonlarında başlangıçtaki anti faşist ittifak bozuldu ve 1949’da ayrılanlar Uluslararası Hür Sendikalar Federasyonu (ICFTU)’nu kurdular.

Uluslararası Emekliler Sendikası (TUI) ise 2014’te Barselona’da kuruldu. Kuruluş kongresinde sosyalist devletlerin çökmesinin ardından, neoliberal politikaların ve ekonomik alandaki sözde reformların şirketlere, finansörlere ve süper zenginlere fayda sağlarken, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde işçilerin ve kamu ve özel sektör çalışanlarının haklarının ellerinden alınmasına yol açtığı, 2007 ekonomik krizinin ardından ise bu ülkelerde emeklilik yaşının yükseltildiği, emekli maaşlarının düşürüldüğü ve diğer emeklilik haklarının kısıtlandığı dile getirildi.

21 Nisan 2024’te Atina’da gerçekleşen, 3. Uluslararası Emekliler Sendikası Kongresi’nde WFTU Genel Sekreteri Pambis Kyritsis’in yaptığı konuşmada şunlara değinildi:

“…Kongremiz, emperyalizmin doğası gereği tüm ikiyüzlülüğü, alaycılığı ve insanlık dışılığıyla bir kez daha ortaya çıktığı bir dönemde gerçekleşiyor. Gazze’deki Filistinlilere yönelik katliam ve soykırım hız kesmeden devam ediyor ve bu iğrenç suç, utanç verici bir şekilde İsrail’in meşru müdafaa hakkı olarak gösterilmeye çalışılıyor. Filistin için adalet ve özgürlük, derhal ateşkes ve 1967 sınırlarında başkenti Doğu Kudüs olan bağımsız bir Filistin devletinin kurulmasını talep ediyoruz.”

“…Dünya savaşının küllerinden doğan WFTU için barış mücadelesi, işçi hareketinin daha iyi bir dünya için verdiği daha geniş mücadelelerle içsel ve bütünleşiktir. Dünya barışının tehdit altında olduğu aşikârdır. NATO’nun Rusya ile Ukrayna’da sürdürdüğü ve her türlü çabayı gösterdiği savaşın sona erdirilmesini ve silahların yerini diplomasinin almasını talep ediyoruz.”

“…Kapitalizmin krizlerinin yaygınlaştığı ve derinleştiği, toplumsal eşitsizliklerin, sömürünün ve yoksulluğun önemli ölçüde arttığı bir dönemde yaşıyoruz. Yüksek yaşam maliyeti, işçilerin ve emeklilerin yaşam standartlarını acımasızca baltalıyor. Örgütlenme ve toplu sözleşme hakları saldırı altında.”

“…Sosyal güvenlik ve kamu sağlık hizmetleri gibi önemli toplumsal kazanımlar özelleştirilirken, emeklilik yaşının otoriter ve keyfi bir şekilde yükseltilmesi sistematik bir şekilde devam ediyor. Kamu parasıyla bankaları kurtarıyor ve büyük sermayeyi güçlendiriyorlar…Nüfusun geniş kesimleri, özellikle de emekliler gibi en savunmasız kesimleri, daha da fazla sefalete ve toplumsal dışlanmaya itiliyorlar. “

“…Ne yazık ki; çoğu zaman teslim olmuş sendika liderlerinin ve sarı sendikaların iş birliği veya hoşgörüsü altında, devlet baskısının ve otoriterliğin keskinleşmesi, burjuva hükümetlerinin haklı halk taleplerine verdiği yanıttır. “

“…Uluslararası Emekliler Sendikası, sosyal güvenliğin özelleştirilmesine ve emeklilik sınırlarının keyfi ve otokratik bir şekilde artırılmasına karşı ve emeklilerin onurlu bir yaşam, barınma, beslenme, sağlık, kültür ve yeterli kalitede boş zaman hakkı için mücadele etmektedir.”

“…Kriz yaratan ve sömürüyü yeniden üreten sistem alt edilebilir. İşçi sınıfının silahı dayanışma ve enternasyonalizmdir. Direnenler, baskıya, ayrımcılığa ve sömürüye boyun eğmeyenler için tek bir onur yolu vardır: mücadele yolu.”

Yaşasın Sendikal Sınıf Mücadeleleri!

Yaşasın Dayanışma ve Enternasyonalizm!